Bekir Oğuzbaşaran’a göre “Şairlik”

Şairlik¸ “gül alıp gül satmaktır”¸ “gülden terazi tutmaktır”¸ “gülü gül ile tartmaktır.” (Ümmî Sinan)
Şairlik¸ şiirle şuur arasındaki yakın ilişkiyi seziştir.
Şairlik¸ konuşmaktan ziyade bir susma işidir.
Şairlik¸ utanılacak¸ gizlenecek¸ saklanacak bir olgu değildir.
Şairlik¸ sonradan kazanılan bir hassa değil¸ bir Hak vergisidir.Şair olunmaz¸ şair doğulur.
Şairlik¸ cahillikle hiç bağdaşmayan şeydir. (Ziya Paşa)
Şairlik¸ söze şekil verme sanatında mâhirliktir.
Şairlik¸ sonsuz bir arayış yolculuğu ve bu yolculuğu anlatıştır.
Şairlik¸ başka hiçbir şaire¸ yazara¸ insana benzemeyiştir.
Şairlik¸ Kaf dağındaki gizli hazinenin anahtarını buluştur.
Şairlik¸ dünya nimetlerini terk ederek bir başına kalıştır.
Şairlik¸ güzel bir mısra avlayacağım diye¸ en tehlikeli denizlere dalıştır.
Şairlik¸ kimi zaman da ölçü ve kafiyenin tesadüflerinden medet umuştur.
Şairlik¸ “kapısını sabah rüzgârından başka açan olmasa bile” (Fuzûlî)¸bir ömür boyu kendi tekkesine kendi postunu seriştir.
Şairlik¸ başka insanlardan farklı ve üstün olduğunun idrâkine varıştır.
Şairlik¸ hatıra ilk gelen buluşların tuzağına düşmeyiştir.
Şairlik¸ her an uçurumun kenarında ayağı kaymadan dimdik duruştur.
Şairlik¸ en güzel şiiri ben söylerim / ben yazarım tavrına sahip oluştur.
Şairlik¸ doğuştan getirilen ham bir yetenektir; ancak ilimle¸ çabayla geliştirilebilir.62 Mart 2009
Şairlik¸ hesabîliğin semtine bile uğramayan gerçek hasbîliktir.
Şairlik¸ alınıp satılabilecek bir meta değildir.
Şairlik¸ şantaj aracı olarak kullanıldığında¸ en büyük alçalıştır.
Şairlik¸ bir mizaç¸ karakter¸ huy¸ yapı¸ tabiat meselesidir.
Şairlik¸ kendi kendine fışkıran bir petrol kuyusudur.
Şairlik¸ kalabalıklar içinde yalnız kendinle meşgul olmaktır.
Şairlik¸ elindeki / dilindeki elmasla kendi benliğini durmadan yontmaktır.
Şairlik¸ “gaibi kurcalamaktır.”¸ “meçhuller caddesinde yürümektir.” (Necip Fazıl)
Şairlik¸ “aşkı birdenbire bulmaktır”¸ “bu armağan bulanındır.” (Şeyh Galip)
Şairlik¸ “Kop dağında bir dükkân¸ bir tezgâh açmaktır.” (Necip Fazıl)
Şairlik¸ herkesten önce sahibini doyuran bir manevî gıdadır.
Şairlik¸ “gül alıp gül satmaktır”¸ “gülden terazi tutmaktır”¸ “gülü gül ile tartmaktır.” (Ümmî Sinan)
Şairlik¸ -Allah’ın seçtikleri hariç- dünyadaki en üstün memuriyettir. (Necip Fazıl)
Şairlik¸ “Allah’ın körebesi¸ cinlerin padişahı olmaktır.” (Necip Fazıl)
Şairlik¸ kendi içine doğru sonsuzca seyahate çıkmaktır.
Şairlik¸ benlik madenini¸ ruh mücevherini mütemadiyen işlemektir.
Şairlik¸ gönül aynasını tozlardan uzak tutmak ve onu bıkmadan usanmadan parlatmaktır.
Şairlik¸ hekimlikten başka türlü bir hekimlik¸ hâkimlikten başka türlü bir hâkimliktir.
Şairlik¸ âdeta dünyadayken cehennem azabını yaşamaktır.
Şairlik¸ cennet lezzetlerinin tadına bakmaktır.
Şairlik¸ insan türünün ve bütün yaratılmışların sözcülüğünü yapmaktır.
Şairlik¸ her şeyden ve her durumdan kendine vazife çıkarmaktır.
Şairlik¸ herkesle herkes¸ her şeyle her şey olmaktır.
Şairlik¸ söz ülkesinin bezirgânbaşılığı; dil cambazlığı¸ oyunbazlığıdır.
Şairlik¸ tercih edene göre¸ hem bir alâ-yı illiyyin¸ hem de bir esfel-i sâfilindir.
Şairlik¸ Kâbe duvarına asılacak sekizinci şiire ve Hz. Peygamber (s.a.v)’in hırkasına liyakate talip olmaktır.
Hâsılı şairlik¸ Şeyh Galip’in de dediği gibi¸ “bir özge maceradır”…

Yorumlar