Mısra-ı Bercesteler (Berceste Mısralar)

Merdüm-i dideme bilmem ne füsun etti felek
Giryemi kıldı füzun eşkimi hun etti felek
Şirler pençe-i kahrımda olurkan lerzan
Beni bir gözleri ahuya zebun etti felek

SELİMİ, Yavuz Sultan Selim

Sendedir maden-i envâr-ı fütüvvet sende

Gizli gizli dahi vardır nice hâlet sende

Şeyh Gâlib

Mârifet sende Hüner sende hakîkât sende

Arş u kürsiyy ü melek sendedir elbet sende

Şeyh Gâlib

Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen

Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen

Şeyh Gâlib

Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz
Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde

Ziya Paşa

Erenlerin nazârı toprağı gevher eyler
Erenler kademinde toprak olasım gelir
Lâedri

Aşk derdiyle hoşem el çek ilacımdan tabib
Kılma derman kim helakim zehri dermanındadır

Fuzuli

Bed asla nevâbet mi verir üniforma
Zerduz palan ursan eşek yine eşektir
Ziya Paşa

Kimsesiz kimse olmaz, kimsenin var kimsesi,
Kimsesiz kaldım, meded ey kimsesizler kimsesi.
Lâedri

Sanma âleme herkes insan gelür insan gider
Cahil ü nâdân olan hayvân gelür hayvân gider
Lâedri

İlim meclisine girdim kıldım talep
İlim tâ gerilerde kaldı "ila edeb illa edeb"
Figâni

Geldimse ne var ben şuâra bezmine âhir
Âdet budur,âhirde gelir bezme ekâbir
Nev'î

Göz gördü gönül sevdi seni ey yüzü mâhım
kurbanın olam var mı benim günahım
Nahifî

Hak kulundan intikamını yine abdiyle alır
Bilmeyen ilm-i ledünü onu kul yaptı sanır
Bursalı Gazali mehmet Efendi

Kar yağsa da bu sessiz vâdide gün bitmesin
Yapraklar üşüse de çiçekler üşümesin
Nurullah Genç

Ölüm güzel şey budur perde ardından haber...
Hiç güzel olmayaydı ölür  müydü Peygamber?
Necip Fazıl

Bende Mecnun'dan füzun âşıklık istidadı var
Aşık-ı sadık benem Mecnun'un yalnız adı var
Fuzuli

Muhabbetten Muhammed oldu hâsıl
Muhammedsiz muhabbetten ne hâsıl
Lâediri

Dilrubâya düştü gönül müptelası çok
Aşkın sefâsı yok değil amma müptelâsı çok
Şeyhülislam Yahya

O mâhiler ki deryâ içredir deryâyı bilmezler
Hayalî

Cümlenin maksûdu bir amma rivâyet muhtelif
Muhıbbi

Âyînesi iştir kişinin lafa bakılmaz
Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde
Ziya Paşa

Hasmın sitemin anlamamak hasma sitemdir
Nef'i

Kişi noksanını bilmek gibi irfan olmaz
Bursalı Tâlip

Görmemek yeğdir görüp divâne olmaktan seni.
Bursalı Cenanî

Âdet budur en sonra gelir bezme ekâbir
Nev'i

Çeşmini gördüm unutdum derdi de dermânı da
Şeyh Gâlib

Canıma bir merhaba kıldı ezelde çeşm-i yar

şöyle mest oldum ki gayrın merhabasın bilmedim!

Ahmet Paşa

Dost bi-perva, felek bi-rahm, devran bi-sükûn,

derd çok, hem-derd yok, düşman kavi, tali‘ zebun!

Fuzuli

Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi...

Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi...

"Muhibbi" Kanuni Sultan Süleyman

Sühan-ı bihudeden hoş gelir avaz-ı horoz:

Bari manasın bilmezse hengâmın bilir!

Nabi

Güle guş ettiremez, boş yere bülbül inler:

Varak-ı mihr ü vefayı kim okur kim dinler?

Kami (?), Karamanlı Kani (?)

İlim kesbiyle paye-i rif‘at arzu-yı-muhal imiş ancak

Aşk imiş her ne var âlemde, ilim bir kil ü kal imiş ancak!

                                Fuzuli

Yetmez mi temaşâ-yı cemal, elde sunarsın?

Ey âşık-ı mihnetzede, buldukça bunarsın!

Şami Mustafa Bey

Çeşm-i insaf gibi kâmile mizan olmaz...

Kişi noksanını bilmek gibi irfan olmaz!

Bursavi Tabib Muhammed Bey

Kimi ar‘ar dedi kadd-i dildâra kimi elif:

Cümlenin maksudu bir amma rivayet muhtelif...

Muhibbi" Kanuni Sultan Süleyman

Ölmek kaderde var; yaşayıp köhnemek hazin

Buna bir çâre yok mudur ya Rabbilâlemin

Yahya Kemal Beyatlı

Bende yok sabru sükûn, sende vefadan zerre,

İki yoktan ne çıkar fikredelim bir kerre.

Nâbi

Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil

Çektiğim alamı bir ben bir de Allah’ım bilir

Fuzuli

Mecnun ile bir mekteb-i aşk içre okuduk

Ben Mushaf'ı hatmettim, o Ve’’l_leyl’’de kaldı

(Fuzuli)

Can verme sakın aşka aşk afeti candır

Aşk afeti can olduğu meşhuru cihandır

Fuzuli

Âvâzeyi bu âleme Dâvud gibi sal

"Bakî kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş" (Bakî)

Çeşm-i insaf kadar kamile mizan olmaz

"Kişi noksanını bilmek gibi irfan olmaz"     (Bursalı Talip)

"Eğer maksûd eserse mısra'-ı berceste kâfidir"

Aceb hayretdeyim ben Sedd-i iskender hususunda (Koca Râgıb Paşa)

Miyân-ı güft-gûda bed-meniş îhâm eder kubhun

"Şecât'at arzederken merd-i kipti sirkatin söyler"   (Koca Râgıb Paşa)

Zalimin ser-rişte-i ikbalini bir âh keser

Rızka mâni olanın rızkını Allah keser

                                           Nevres

Bârika-yı hakîkât, müsâdeme-i efkârdan doğar

(Gerçeğin ışıkları, parıltısı fikirlerin çarpışmasından doğar)

                                             Lâedri

Kim kazanmazsa bu dünyada bir ekmek parası

 Dostunu yüz karası, düşmanının maskarası

                                    Mehmet Akif

O gül endam bir al şâle büdünsün yürüsün

Ucu gönlüm gibi ardınca sürünsün yürüsün

                              Yenişehirli Avnî

Şeb-i yeldâyı müneccimle muvakkit ne bilür

Mübtelâ-yı gama sor kim geceler kaç saat

Sabit

***

Sunar bir câm-ı memlû bin tehî peymâneden sonra

Felek dilşad eder ehl-i dili amma neden sonra

Mezaki-i Mevlevi

***

Hâlini bilmez perîşânın perîşan olmayan

Ahmet Paşa

***

Âyînesi iştir kişinin lafa bakılmaz

Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde

Ziya Paşa

***

Sıhhat sonu dert olmasa vuslat sonu hicran

Ruhî

***

Âdet budur en sonra gelir bezme ekâbir

Nev’i

***

Söyleyenler hikmetin bilmez bilenler söylemez

Şeyhülislâm Yahya

***

Hasmın sitemin anlamamak hasma sitemdir

Nef’i

***

Görmemek yeğdir görüp divâne olmaktan seni.

Bursalı Cenanî

***

Kişi noksanını bilmek gibi irfan olmaz

Bursalı Tâlip

***

Elbette olur ev yıkanın hânesi vîran

Ziya Paşa

***

O mâhiler ki deryâ içredir deryâyı bilmezler

Hayalî

***

Cümlenin maksûdu bir amma rivâyet muhtelif

Muhıbbi

***

Sitem hep âşinâlardan gelür bîgâneden gelmez

Nabî

***

Yâ Rab bu aferin ne tükenmez hazinedir.

Nabî

***

Hâtırından çıkmasın dünyâya uryan geldiğin

Nabî

***

Olmayınca hasta kadrin bilmez âdem sıhhatin.

Fitnat

***

Atarlar taşı elbette diraht-ı mîvedar üzre

Mekalî

***

Sağ gözü eylemesün sol göze Allah muhtaç

Sünbülzade Vehbi

***

Meseldir gülşeni âlemde bir gülle bahar olmaz.

İzzet Molla

***

Tâlii yâr olanın yârı bakar yâresine

İzzet Molla

***

Ne kendi eyledi rahat ne halka verdi huzur

Yıkıldı gitti cihandan dayansın ehl-i kubur

Lâ

***

Gül yağını eller sürünür çatlasa bülbül.

Osman Nevres

***

Tiz-i reftâr olanın pâyine dâmen dolaşır

Erişir menzil –i maksûduna aheste giden

Edirne’li Hatemi

***

Böyle gicenin hayr umulur mu seherinden

Lâ

***

Geçmiş zaman olur ki hayâli cihan değer.

Lâ

***

Yâr olsa bu âlemde bana bahtım olurdu

Lâ

***

Ne arasan bulunur derde devâdan gayrı.

Abdülhak Molla

***

Gün doğmadan meşime-i şebten neler doğar.

Rahmi

***

Su uyur düşman uyur hasta-i hicrân uyumaz.

Şeyh Galip

***

Kimse kâm almış değil ya kam-ı âlem kimdedir.

İzzet molla

***

Sözü insan olur amma özü insan olmaz.

Fuzuli

***

Rehber tasavvur eylediğin rehzen olmasın

Nevres-i Kadim

***

Çeşmini gördüm unuttum derdi de dermânı da

Şeyh Galip

***

Görsem tahammül eyleyemem bâri görmesem

Vasıf

***

Varak-ı mihr-i vefâyı kim okur kim dinler

Kâmi

***

Şecâat arziderken merd-i kıbti sirkatin söyler.

Ragıp Paşa

Gel gel berü ki savm u salatin kazası var 
Sensiz geçen zaman-ı hayatın kazası yok 
Nesimi