MEHMET AKİF ERSOY(1873–1936)
ü Türk edebiyatının en meşhur şairidir.
ü Sanat toplum için kullanmıştır.
ü Osmanlı toplumunun üzerine serpilen ölü toprağını kaldırmak için gecesini gündüzüne katan mücadeleci fikir adamıdır.
ü Hayatı olduğun gibi edebiyata yansıtmıştır.
ü Aruzu başarıyla kullanmıştır.
ü Epik –lirik şiiri ustaca kullanmıştır.
ü İslam birliği (ümmet bilinci) ni yerleştirmek için uğraşmıştır.
ü Tek eseri “SAFAHAT”tır.
HÜSEYİN RAHMİ GÜRPINAR(1864–1944)
ü Realist-natüralist bir yazardır.
ü Toplum için sanat görüşündedir.
ü Hemen her şey onun eserlerine konu olmuştur.
ü Mizaha, günlük konuşmalara çok sık başvurmuştur.
ü Ona göre roman sokağın aynasıdır.
ü Yabancı hayranlığı, mürebbiye takıntısını, kadın dedikodularını eserlerinde sıkça işlemiştir.
ü Eserleri İstanbul merkezlidir. Anadolu yoktur.
ü Eserleri: Şık, Mürebbiye, İffet, Şıpsevdi, Gulyabani, Kuyruklu Yıldız Altında Bir İzdivaç, Ben Deli Miyim? Nimetşinas
Yorumlar
Yorum Gönder