Ana içeriğe atla

Edebiyat Öğretmenim SBA

Bu Blogda Ara

Nöbetçi Öğretmen....

Gönderen Anekdotlar tarih: Aralık 11, 2014

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Nöbetçi Öğretmen....

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar

Bazen dayanmaktır sevmek;ÖZDEMİR ASAF

Bazen dayanmaktır sevmek; Hayat nereden vurursa vursun ayakta durabilmek... Bazen yaşamaktır sevmek. Soluksuz ciğer gibi sevgisiz kalbin duracağını bilmek... Bazen ağırdır sevmek; Sevdiğine layık olabilmek... Ve bazen hayattır sevmek; Birini çok uzaktayken bile, Yüreğinde taşıyabilmek... ÖZDEMİR ASAF

Yazılı Anlatım ve Yazılı Anlatımda Plan

YAZILI ANLATIM 1. P L Â N Herhangi bir konuda sıralanacak düşüncelerin, duyguların, olayların mantıklı ve etkili biçimde düzenlenmesidir. Önce, konu seçilir, sınırlanır; sonra bir ana düşünceye bağlanır. Bu ana düşünceye göre bilgi toplanır. Daha sonra bu düşünceler, birlik ve bütünlük sağlanacak biçimde düzenlenir ki, bu düzenleme işlemine, Plânlama denir. Yazının çatısı, iskeleti olan plân, bize yol gösteren bir araçtır. (E. KANTEMİR, Yazılı ve Sözlü Anlatım, s. 153) Bir konunun omurgası olan ana düşünce çevresinde, yardımcı düşüncelerin bir düzene konmasına "Plân" denir. Bir yazıda ana düşünce çevresinde beliren yardımcı düşüncelerin, ana düşünceyle ilişkileri yönünden uzaklık ve yakınlıkları vardır. Bunları sıraya koymak, gereksizleri atmak, ancak plân yapmakla mümkündür. (K. GARİPOĞLU, Kompozisyon Bilgileri, s. 154) 1a. PLÂN TÜRLERİ Herhangi bir yazıda konunun içeriğine ve ele alınış yöntemine göre üç türlü plân vardır: (1) Devinsel (Harekî) Plân: Olaya dayana

Otuz Beş Yaş / Cahit Sıtkı Tarancı

Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider. Şakaklarıma kar mı yağdı ne var? Benim mi Allahım bu çizgili yüz? Ya gözler altındaki mor halkalar? Neden böyle düşman görünürsünüz, Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? Zamanla nasıl değişiyor insan! Hangi resmime baksam ben değilim. Nerde o günler,o şevk,o heyecan? Bu güler yüzlü adam ben değilim; Yalandır kaygısız olduğum yalan. Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; Hâtırası bile yabancı gelir. Hayata beraber başladığımız Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; Gittikçe artıyor yalnızlığımız. Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç farkettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar,ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış. Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! Her yıl biraz daha benimsediğim. Ne dönüp duruyor havada kuşlar? Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim? Bu kaçın

Blogger tarafından desteklenmektedir

Tema resimleri fpm tarafından tasarlanmıştır